ACTA FAC MED NAISS 2022;39(1):37-47

Originalni rad

 

UDC: 618.177:616.993:612.018(55)
DOI: 10.5937/afmnai39-31982

                                          

Procena nivoa testosterona, dehidroepiandrosterona i prolaktina kod parova sa sterilitetom inficiranih i neinficiranih parazitom Toxoplasma gondii, koji su posećivali Centar za lečenje steriliteta Fatma Al-Zahra u Babolu, u Iranu

 

 Masomeh Bayani1, Narges Kalantari2, Sedigheh Esmailzadeh2, Salman Ghaffari3, Soleiman Mahjoub2, Faezeh Ghofrani2, Taraneh Ghaffari4,5

                                                                                                                                        

1Istraživački centar za lečenje infektivnih i tropskih bolesti, Zdravstveni istraživački institut, Univerzitet medicinskih nauka u Babolu, Babol, Iran
2
Istraživački centar za neplodnost i reproduktivno zdravlje, Zdravstveni istraživački institut, Univerzitet medicinskih nauka u Babolu, Babol, Iran
3
Departman za parazitologiju i mikologiju, Medicinski fakultet, Univerzitet medicinskih nauka u Babolu, Babol, Iran
4Istraživački institut za dermatologiju, Kalgari, Alberta, Kanada
5Departman za laboratorijske nauke, Fakultet paramedicinskih nauka, Univerzitet medicinskih nauka u Babolu, Babol, Iran

 

 SAŽETAK

  

Uvod/Cilj. Toksoplazmoza modifikuje različite hormone i citokine kod inficiranog domaćina, što može da dovede do različitih poremećaja. Cilj ove studije bila je procena nivoa koncentracija testosterona, dehidroepiandrosterona i prolaktina kod parova sa sterilitetom, inficiranih i neinficiranih parazitom Toxoplasma gondii.
Metode. Uzeti su uzorci krvi, nakon čega su serumi odvojeni i analizarini na prisustvo anti-Toxoplasma (IgG i IgM) antitela primenom ELISA testa. Nivo dehidroepiandrosterona izmeren je primenom ELISA testa, dok su nivoi testosterona i prolaktina određeni enzimskim fluorescentnim testom (ELFA, VIDAS).
Rezultati. Ukupna seroprevalencija toksoplazmoze bila je 58,0% (218/376). Kod žena je na prisustvo IgG Toxoplasma gondii antiteta bilo pozitivno 56,9% (107/188), a na IgM 6,5% (7/107). IgG antitela detektovana su kod 111/188 (59,0%) muškaraca, a IgM antitela kod 9/111 (8,1%) muškaraca. Uočena je pozitivna veza između infekcije izazvane parazitom Toxoplasma gondii i gornjih i donjih opsega normalnih vrednosti testosterona kod muškaraca (x2 = 6,8, p = 0.033), ali ne i kod žena (x2 = 0,62, p = 0,99). Utvrđena je pozitivna korelacija između toksoplazmoze i gornjih i donjih opsega normalne vrednosti prolaktina kod žena (x2  = 6,5, p = 0,039) ali ne i kod  muškaraca (x2 = 1,06, p = 0,59).
Zaključak. Naši rezultati nisu ukazali na stistički značajne razlike između nivoa seksualnih hormona između osoba sa sterilitetom inficiranih i neinficiranih parazitom Toxoplasma gondii. Ovi nalazi ukazuju na to da je neophodno sprovesti dalja istraživanja sa parovima sa sterilitetom, ali sa većim brojem ispitanika i u formatu studije slučaja/kontrole.

Ključne reči: dehidroepiandrosteron, prolactin, testosterone, toksoplazmoza