ACTA FAC MED NAISS 2010;27(3):105-113

Originalni rad

UDC: 616.127-005.8:616.132.2-073.7-089

RUTINSKA KORONARNA ANGIOGRAFIJA I REVASKULARIZACIJA MIOKARDA

NAKON TROMBOLIZE - UTICAJ NA JEDNOGODIŠNJU PROGNOZU

Danijela Đorđević-Radojković¹, Zoran Perišić¹, Svetlana Apostolović¹,  Miodrag Damjanović¹, Milan Pavlović¹, Dušan Milenković²

¹Klinika za kardiologiju, Klinički centar Niš, Srbija

²Hitna pomoć Niš, Niš, Srbija


SAŽETAK
 

Najčešće korišćena reperfuziona strategija za bolesnike sa STEMI je i dalje tromboliza, ali ona ne predstavlja završeno lečenje. Cilj istraživanja bio je da pokaže da li intrahospitalna koronarna angiografija i eventualna perkutana/hirurška revaskularizacija nakon trombolize, popravlja jednogodišnju prognozu bolesnika sa STEMI. Prospektivnim ispitivanjem obuhvaćeno je 155 bolesnika sa prvim STEMI, starosti 29-79 godina, koji su lečeni trombolitičkom terapijom. Prvu grupu činila su 102 bolesnika kojima je tokom hospitalizacije (prosečno petog dana) urađena koronarna angiografija i perkutana ili hirurška revaskularizacija ukoliko je bilo indikovano. Druga grupa se sastojala od 53 bolesnika kojima intrahospitalno koronarna angiografija nije urađena. Praćen je intrahospitalni i jednogodišnji mortalitet, pojava reinfarkta i angine pektoris i sistolna funkcija leve komore tokom jednogodišnjeg perioda. Bolesnici u II grupi bili su značajno stariji, ređe su dobijali klopidogrel i statin, a češće ACE inhibitor. Grupe su se značajno razlikovale po intrahospitalnom (3% vs. 15%, p=0.008) i jednogodišnjem mortalitetu (2% vs. 11.1%, p=0.03). Nađeno je više reinfarkta u II grupi (11.1% vs 3%, p=0.06, NS). Nakon godinu dana značajno više bolesnika u II grupi imalo je anginu pektoris (15.5% vs 3%, p=0.01). Intrahospitalno grupe se nisu razlikovale po prosečnoj EF (54% vs 51.2%, NS), ali nakon 12 meseci, prosečna EF u I grupi bila je veća (55%, vs 47.5%, p=0.02). Multivarijantnom regresionom analizom pokazano je da intrahospitalna koronarna angiografija sa sledstvenom revaskularizacijom značajano utiče na jednogodišnje preživljavanje (RR 3.41, 95% CI 1.37-9.96, p=0.019), nakon korekcije za starost i terapiju po kojoj su se grupe razlikovale, kao i na mortalitet, reinfarkt i pojavu angine pektoris kombinovano (RR 3.28, 95% CI 1.14-9.49, p=0.028). Rutinska koronarna angiografija kod bolesnika nakon STEMI koji su lečeni trombolitičkom terapijom i sledstvena revaskularizacija, ukoliko je indikovana, popravlja i intrahospitalno i jednogodišnje preživljavanje, smanjuje učestalost angine pectoris nakon godinu dana i popravlja funkciju leve komore.

Ključne reči: infarkt miokarda, tromboliza, koronarna angiografija, revaskularizacija, prognoza